Agrokultura Korfowe

Mazowsze na przestrzeni wieków:
historia Polski, zabytki, miejsca pamięci, pomniki historii i natury.

Puszcza Kampinoska

Puszcza Kampinoska
Do XV w. tereny Puszczy Kampinoskiej były własnością książąt mazowieckich. W roku 1467 zostały włączone do Korony. W owym czasie dobra te wraz z wchodzącą w ich skład puszczą, oddawane były w zastaw pieniężny. W 1590 r na terenie Korony został przeprowadzony podział dóbr królewskich na królewskie i na królewszczyzny czyli majętności skarbu publicznego. Puszczę wraz z dobrami kampinoskimi włączono do królewszczyzn. Od tej pory tereny te były oddawane w dzierżawę, a kontrolę nad nimi sprawował Sejm. O dzierżawę dóbr puszczańskich ubiegali się znaczący obywatele Rzeczpospolitej. Spowodowane to było bogactwem surowca drzewnego oraz możliwością łatwego spławiania go Wisłą. Rosły tu jedyne na Mazowszu sosny zwane masztowymi. Były tak wysokie i proste, że przyjeżdżali po nie kupcy, cieśle i szkutnicy aż z Gdańska.

Na obrzeżach Puszczy zaczęły powstawać pierwsze osady. Z roku 1420 pochodzą pierwsze dokumenty, w których wymieniony jest Vylkow (Wilków), a z 1489 Vyeczcza (Wiejca). W roku 1489 Kazimierz Jagiellończyk dał Hieronimowi i Piotrowi z Nowego Miasta za sumę 4800 florenów następujące osady puszczańskie: Vylkow, Vyeczcza, Gluszk (Głusk), Rybythwa (Rybitwa), Volya (Wola) oraz - po raz pierwszy wymieniony pod tą nazwą - Campinos (Kampinos), wcześniej znany jako Byalemyasto.

Atrakcje  Puszczy Kampinoskiej

Wraz ze wzrostem zapotrzebowania na drewno zaczęto eksploatować wnętrze puszczy. W latach trzydziestych XVIII w. powstało tu nowe osadnictwo, zwane budniczym. Nazwa ta pochodzi od stawianych prowizorycznie bud, w których na czas karczowania lasu zamieszkiwali okresowo osadnicy. Tereny zamieszkiwane przez budników stały się zaczątkiem późniejszych wsi i rolnictwa w miejscu wykarczowanych lasów.

Niezwykle ciekawa jest historia nadwiślańskiego osadnictwa holenderskiego na terenie Puszczy Kampinoskiej. Od wieków powszechnie znana była umiejętność obcowania tego ludu z żywiołem wodnym i zdolność jego ujarzmiania oraz czerpania z tego korzyści. Olendrów, bo tak ich nazywała miejscowa ludność, osiedlano na tak zwanym "prawie holenderskim". Stanowiło ono, że osadnicy ci byli ludźmi wolnymi.

Atrakcje  Puszczy Kampinoskiej

Istnieją po dziś dzień ślady usprawnień, które wprowadzili "Olendrzy" i które stały się trwałym elementem kampinoskiego krajobrazu nadwiślańskiego.Są to: wyniosłości terenu (naturalne lub usypiska), na których budowano domy, chroniąc je w ten sposób przed zatopieniem wodami powodziowymi, miedze wysadzane wierzbami i topolami (drzewa wyznaczały niczym boje granice gospodarstwa osadnika podczas powodzi, a wiosną, kiedy kra ruszała, funkcjonowały jak izbice mostu), wiklinowe płotki stawiane dawniej pomiędzy drzewami w celu hamowania pędu wód powodziowych i zatrzymania żyznych rzecznych namułów podczas opadania wody.

Atrakcje  Puszczy Kampinoskiej

Puszcza Kampinoska swoją nazwę wzięła od miejscowości Kampinos. Etymologia nazwy nie jest do końca wyjaśniona. Z 1377 r. pochodzi pierwsza wzmianka o miejscowości Białe Miasto, która była pierwotną nazwą Kampinosu. W 1489 r. pojawia się określenie Kampinos (Cappinos). Do dzisiaj nie wiadomo jednak skąd sama nazwa pochodzi. Dość prawdopodobne wydaje się, że od łacińskich słów campus noster (nasze pola). Słowa te pojawiły się w średniowiecznych dokumentach. Przez długi czas pochodzenie nazwy wywodzono od wypowiedzianych przez polującego w okolicach Puszczy Kampinoskiej króla Jana III Sobieskiego słów: "ubi campi nos fuimus" (tam byliśmy, gdzie pola). Jeszcze inna hipoteza wywodzi ją od stanowiącej typowy element krajobrazu puszczy kępy wśród bagien, nazywanej przez miejscową ludność kampa. Nazwy Puszcza Kampinoska użyto po raz pierwszy na początku XVIII w., ale do powszechnego użytku weszła dopiero w połowie ubiegłego stulecia.

Atrakcje  Puszczy Kampinoskiej

Teren puszczy był areną niemal wszystkich ważnych wydarzeń z historii Polski. W 1410 r. zachodnim skrajem puszczy podążał ze swoim wojskiem pod Grunwald Władysław Jagiełło. W 1794 r., podczas Insurekcji Kościuszkowskiej północnym krańcem puszczy maszerowała dywizja Henryka Dąbrowskiego. W okresie powstania styczniowego we wsi Kampinos znajdował się sztab powstańczy, a puszcza dawała schronienie uciekającej przed carską branką młodzieży warszawskiej. Pamiątkami tego okresu są m.in. mogiła powstańców w Zaborowie Leśnym oraz Sosna Powstańców 1863 r. w Górkach Kampinoskich, na konarach której carscy żołnierze wieszali pojmanych powstańców. Najkrwawszy był jednak okres II wojny światowej. We wrześniu 1939 r. rozbito tutaj idące na odsiecz Warszawie armie: "Poznań" i "Pomorze". Przez całą okupację puszcza była schronieniem i miejscem szkolenia żołnierzy Armii Krajowej. Liczące ok. 2.5 tys. żołnierzy zgrupowanie AK na terenie Puszczy Kampinoskiej jako jedyne niosło realną pomoc Warszawie w okresie powstania w 1944 r. Pamiątkami z okresu wojny są liczne cmentarze wojenne i rozsiane po całej puszczy samotne mogiły.

Atrakcje  Puszczy Kampinoskiej

Symbolem zbrodni hitlerowskich jest cmentarz-mauzoleum w Palmirach z grobami ponad 2000 ofiar masowych egzekucji dokonywanych potajemnie w Puszczy Kampinoskiej i w innych lasach podwarszawskich w latach 1939-41. Na terenie parku zachowały się liczne zabytki architektury, z których najsłynniejsze związane są z życiem Fryderyka Chopina, jak dworek w Żelazowej Woli - miejsce jego urodzin, oraz gotycko-renesansowy kościół obronny w Brochowie - miejsce chrztu kompozytora.


Gospodarstwo Agroturystyczne Korfowe

Korfowe
Wioska na piaszczystych obszarach wydm Białe Góry. Teren zamieszkany już w zamierzchłych czasach: znaleziono tu krzemień i ceramikę z młodszej epoki brązu i z okresu rzymskiego oraz grób z ceramiką z wczesnej epoki żelaza.
Przez długie lata najbardziej pustynne miejsce w Puszczy.
Do około 1870 roku na wydmach rósł wysokopienny bór sosnowy z dużym udziałem dębów.
Las obrębu Wiejca otrzymał w nagrodę za tłumienie powstania styczniowego 1863 roku, carski generał - Korff. Po wycięciu lasu sprzedał on teren chłopom. Powstała wieś Korfowe, jedna z najuboższych wiosek puszczańskich. Pola o piaszczystej, nieurodzajnej glebie były nieustannie zasypywane przez piaski. Dopiero w latach 50-tych XX wieku przystąpiono do intensywnego zalesiania i utrwalania wydm. W zachodniej części wsi znajduje się piękny
okaz około 200-letniego jałowca wysokości około 7 m, o kształcie wysmukłego cyprysu.

Leszno

Leszno
Osada w tym miejscu istniała już 1400-1200 lat przed narodzeniem Chrystusa, a pierwsza wzmianka pochodzi z 1423 r. Ślady cmentarza z epoki brązu odkopano na terenie dzisiejszego cmentarza grzebalnego w roku 1876, gdy kopano fundamenty pod kaplicę. Natomiast ślady osady odnaleziono w latach trzydziestych tego stulecia, między cmentarzem a jeziorem Tomczyn. W średniowieczu Leszno było gniazdem rodziny Leszczyńskich herbu Boża Wola. Leszno do 1526 roku wchodziło w skład województwa mazowieckiego, do 1945 roku było własnością prywatną.

Kampinos

Kampinos
Miejscowość była wzmiankowana w 1377 roku jako Białe Miasto. Nazwa pierwotna pochodziła od wydm i błot zwanych bielinami. W 1414 roku Białe miasto otrzymało prawa miejskie. Te prawa utrzymywało przez półtora wieku. Do połowy XVI wieku znacząco wzrasta liczba ludności. W 1557 roku wymienia się Kampinos dalej jako miasto, lecz 22 lata później jako osadę puszczańską.
We wsi dwór i resztki parku z XIX w. Ciekawym zabytkiem jest drewniany kościół z drugiej połowy XVII wieku, z widocznymi wpływami architektury klasycystycznej.

Agrokultura Korfowe
Joanna & Peter Grootings
Korfowe 7
05-085 Kampinos
Polska
Tel. +48608 782033

Strona główna
All rights reserved Agrokultura Korfowe